Lata 1973-1989

LZS „Kryształ" Werbkowice

Na początku roku 1973 zarząd LZS w Werbkowicach obwieścił ludności osady, że w dniu 10 stycznia o godz. 16.00 odbędzie się wolne zebranie nowopowstającego klubu sportowego, który przyjmie nazwę „Kryształ”. Nazwa ta wiązała się ściśle z nazwą cukru produkowanego przez „Cukrownię Werbkowice".

Licznie przybyła młodzież wybrała spośród kandydatów osoby, które weszły w skład zarządu klubu:

1. Przewodniczący zarządu – Andrzej Malicki
2. Przewodnicząca ds. kobiet - Joanna Malicka
3. Zastępca przewodniczącego - Paweł Zalewski
4. Skarbnik - Bogdan Wlizło
5. Sekretarz klubu – Magdalena Jezierska, Ryszard Saturski
6. Gospodarz – Mieczysław Brzozowski, Wiesław Juszczuk
7. Kronikarz - Maryla Pietruk, Grażyna Juszczuk, Ryszard Majewski, Wojciech Stolz.

Na ówczesnym zebraniu powołano także komisję rewizyjną w składzie:

1. Przewodniczący – Mieczysław Brzozowski
2. Członkowie – Jerzy Łabański, Tadeusz Lasota, Eugeniusz Chaber, Anna Malicka, Władysław Solarski.

Ponadto oznajmiono, że w klubie działać będzie 7 sekcji za prowadzenie i zarządzanie których odpowiadać będą powołani kierownicy. Kierownikami poszczególnych sekcji zostali:

1. Piłka nożna – Mieczysław Brzozowski, Jacek Szura, Andrzej Malicki
2. Tenis stołowy – Marian Kostecki, Anna Malicka, Władysław Solarski
3. Siatkówka -- Zbigniew Doroszczuk, Elżbieta Nowak
4. Piłka ręczna – Bogdan Wlizło, Adam Dyda, Anna Czulińska
5. Koszykówka - Ryszard Ryszkiewicz, Mieczysław Brzozowski
6. Lekkoatletyka - Krzysztof Sagata, Wiesław Juszczuk, Maryla Pietruk
7. Sekcja sportów zimowych

• łyżwiarstwo szybkie -Grażyna Juszczuk, Jerzy Łabański
• narciarstwo - Elżbieta Nowak, Andrzej Malicki
• hokej na lodzie – Jan Kawarski, Mieczysław Brzozowski

Już na początku swej działalności „Kryształ" natrafił na dosyć poważne utrudnienie. Boisko piłkarskie, na którym do tej pory rozgrywane były mecze Gromu zostało zlikwidowane. Plac, który w roku 1961 udostępnił przewodniczący Kazimierz Rafalski był własnością Gminy Werbkowice. Po wielokrotnej zmianie władz gminnych właścicielem gruntu w roku 1973 został sołtys wsi Werbkowice Zygmunt Krupiński. Zgodnie z prawem mógł odebrać swoją własność. Tak też uczynił i w przeciągu miesiąca zamienił murawę iska w grunty rolne. W wyniku tych zdarzeń drużyna piłkarzy w celu przeprowadzania zajęć treningowych zaczęła gromadzić się na boisku mieszczącym się przy szkole podstawowej w Werbkowicach. Inicjatorami treningów byli: Dąbrowski Henryk, Solarski Władysław, Szura Jacek. Po kilku tygodniach zawodnicy natrafili na sprzeciw dyrekcji szkoły. Zabroniła ona treningów na boisku zasłaniają się absurdalnymi argumentami. Twierdzili, że jest ono przeznaczone tylko do dyspozycji szkoły a piłkarze niszczą murawę i utrudniają uczniom korzystanie z boiska. Zarząd klubu wraz z zawodnikami stanowili szukać pomocy u dyrektora miejscowej cukrowni pana Adolfa Małyszka. Na spotkaniu wspólnie opracowali plan wygospodarowania i modernizacji placu zakładowego ulicy Zamojskiej. Dyrektor udostępnił do tych prac sprzęt ciężki (koparki, spychacze) z pomocą którego wyrównano i oczyszczono teren przekształcając go w boisko piłkarskie, siano nową trawę i wznowiono treningi.

Dzięki nowemu boisku klub mógł przystąpić do rozgrywek klasy „B”. Przez kolejne 3 lata, do roku 1976 Kryształ mógł korzystać z nowego boiska. W tym czasie zakład rozrastał się zwiększał produkcję cukru. Cukrownia poszerzała swoją działalność transportując buraki cukrowe z coraz bardziej odległych terenów województwa. To wszystko zmusiło dyrekcję cukrowni do wygospodarowania nowego miejsca na składowanie buraków. Plac buraczany nie był w stanie pomieścić takiej ilości surowca a jedynym dostępnym miejscem, które mogli wykorzystać było boisko piłkarskie, należące z resztą do cukrowni. Z uwagi na zwiększoną produkcję cukru w trakcie kampanii buraczanej, która co roku trwała od października do dnia a czasem stycznia, boisko Kryształu zasypywane było burakami uniemożliwiając treningi. Okres sezonowych zasypów murawy trwał w latach 1976-1981. W tym czasie najwytrwalsi zawodnicy klubu, co wiosnę starali się doprowadzać boisko do stanu walności. Oczyszczali je z kamieni, grabili, równali oraz siali nową trawę. Niestety prace renowacyjne murawy trwać musiałyby przez kolejnych kilkanaście a nawet kilkadziesiąt lat.

Władze klubu zdecydowały się zrezygnować z wykorzystywania placu i do czasu znalezienia miejsca pod nowe boisko, na nie zgłaszanie zespołu do rozgrywek ligowych. Tak więc w latach 1981-1983 klub zawiesił swoją działalność i zniknął z mapy sportowej Polski. tym czasie większość zawodników Kryształu zdecydowała się na grę w sąsiedniej miejscowości Gozdów (3km od Werbkowic), gdzie działał miejscowy LZS a zespół brał udział w rozgrywkach klasy „B”. Zawodnicy zachowali kontakt z piłką podczas gdy władze bu poszukiwały placu pod budowę stadionu. Na szczęście nie musieli czekać długo i już oku 1983 Kryształ wznowił działalność. Klub otrzymał od sekretarza urzędu gminy teren ulicy Zamojskiej, leżący między kościołem i plebanią a rzeką Huczwą. Stadion budowany był w czynie społecznym przez zawodników, działaczy klubu i kibiców. Bardzo sprawnie przeprowadzone prace remontowe pozwoliły na zgłoszenie zespołu do rozgrywek „C” w sezonie 1983/1984. Mimo niedogodnych warunków zespół zdołał wywalczyć awans do klasy „B” już w pierwszym sezonie. Zawodnicy zmuszeni byli do przebierania się pod gołym niebem z uwagi na brak szatni oraz pomieszczeń gospodarczych. Dopiero w roku 1984 z pomocą przyszedł dyrektor Małyszek.

Na terenie stadionu postawiono prowizoryczny, blaszany budynek gospodarczy, który służył jako szatnia. Klub z powodzeniem działał pod nazwą LZS „Kryształ" Werbkowice przez kolejne 5 lat.

Zajmując pierwsze miejsce w rozgrywkach klasy „B" w sezonie 1986/1987, już pod nazwą LZS „Kryształ" Werbkowice zespół seniorów wywalczył awans do klasy „A". Należy tu dodać że od sezonu 1995/1996 zwycięzca w meczach piłki nożnej zdobywał 2 punkty a remis kończył się ich podziałem, po 1 pkt. Od roku 1995 wprowadzono system nagradzania zwycięscy meczu 3 punktami. Ilość zdobytych punktów za remis się nie zmieniała (1 pkt.)

Tabela: Klasyfikacja końcowa drużyn Klasy Wojewódzkiej „B" gr. I, Seniorzy, sezon 1986/1987

Lista zawodników, którzy wywalczyli awans do klasy „A" w roku 1987:

1. Brzozowski Mieczysław
2. Byra Lucjan
3. Dworzycki Piotr
4. Joński Marian
5. Juszczuk Wiesław
6. Kaniowski Jerzy
7. Kawarski Jan
8. Kozyra Sławomir
9. Krawczyk Adam
10. Kula Jerzy
11. Kurowski Adam
12. Tarczuk Franciszek
13. Wójtowicz Jarosław
14. Żyła Mieczysław

W sezonie 1987/1988 zespół Kryształu po 22 kolejkach zajął 10 miejsce co zapewniło mu utrzymanie się w klasie „A" na kolejny sezon rozgrywek. Pozostanie w lidze możliwe było dzięki reorganizacji klasy wojewódzkiej co wiązało się ze zwiększeniem liczby zespołów z 12 do 14

Tabela: Klasyfikacja końcowa drużyn Klasy Wojewódzkiej „A", Seniorzy, sezon 1987/1988

Seniorzy sezon 1988/1989 zaliczyć mogli do stosunkowo udanych, gdyż 5 pozycja w tabeli końcowej odzwierciedlała całkowicie potencjał kadrowy klubu. Było to miejsce, które zarząd klubu uznał za zadowalające. Założeniem na przyszły sezon było ukończenie rozgrywek w środkowej części tabeli.

Sezon 1988/89 okazał się przełomowy pod względem szkolenia młodzieży w zakresie piłki nożnej w Werbkowicach. Z inicjatywy Wiesława Juszczuka i Mieczysława Brzozowskiego, w lipcu 1988 założona została szkółka piłkarska dla najmłodszych adeptów piłki nożnej. Podstawowym założeniem programu szkolenia w tej grupie wiekowej skupiającej dzieci w wieku 6-11 lat, było nauczanie podstawowych elementów gry (poruszanie się po boisku, prowadzenie piłki, podania, przyjęcia, strzały) oraz przepisów piłki nożnej. Przez pierwszy rok młodzi zawodnicy nie brali udziału w żadnych rozgrywkach, systematycznie trenując i podnosząc swoje umiejętności. Powstanie szkółki było krokiem podjętym z myślą o przyszłości klubu. Władze Kryształu chciały budować sekcje piłki nożnej w oparciu o miejscową młodzież. Obok seniorów i juniorów, wdrożona do rozgrywek ligowych miała być drużyna trampkarzy jako fundament dla przyszłych sukcesów klubu.

Pomysł utworzenia nowej grupy wiekowej w klubie spotkał się z poparciem i entuzjazmem mieszkańców, którzy chętnie i licznie wysyłali swoje pociechy na zajęcia treningowe. Zespół trampkarzy, który zadebiutował w lidze wojewódzkiej dał początek wieloletniej tradycji szkolenia młodzieży w Werbkowicach. Do dziś Kryształ słynie z tego, że skład pierwszego zespołu występującego w IV lidze oparty jest w większości na wychowankach klubu.

Źródło:

• Historia Międzyzakładowego Ludowego Klubu Sportowego Kryształ w Werbkowicach ze szczególnym uwzględnieniem piłki nożnej – Biała Podlaska 2010, s. 24-26 i 41-43 - Bartosz Juszczuk
• Kronika Kryształu Werbkowice - Arkadiusz Brzozowski,
• Własne